Taartdame en soeplepels

Goeiemorgen en leuk dat je even langskomt! Gisteren had ik me voorgenomen mijn haakwerkjes af te maken, maar als mijn naaimachine eenmaal uit de kast is dan vind ik het gewoon zonde om al die stofjes weer terug in de kast te doen. En ik had van de week bij de kringloopwinkel een gloednieuwe lichtblauwe fleecesjaal gescoord voor 50 cent die schreeuwde: maak van mij een taartdame! Jaja, toch maar weer de fiets gepakt om te kijken of de  zwarte Chinese soeplepels er nog lagen, en ja hoor, ook die gingen mee, verpakt in de blauwe fleecesjaal. Thuisgekomen pak ik de sjaal uit de tas en daar rolden de lepels over de vloer, helemaal vergeten! Mijn hoofd zat vol met plaatjes van babyblauwe taartmevrouwtjes... (ik vind persoonlijk het woord taartdame nergens op slaan, ik vind het meer een suikertante). Een lepel is gebroken maar kan gelijmd worden, weggooien doen we natuurlijk niet, al had manlief de gang naar de vuilnisbak al gemaakt.

Ik heb trouwens op YouTube gezien hoe je heel makkelijk haar op het hoofd van een Tilda pop kunt vastmaken: met een viltpen. Scheelt je uren werk en je kunt je mooiste haarcreaties maken door heel simpel het wol in allerlei vormen en knotjes te "prikken".  
Dit hele verhaal leidt toch weer naar het onderwerp haken: toen ik op zoek ging naar mijn viltpen, vond ik een haaknaald nr 2,5, deze was ik al heel lang kwijt..... Laat ik nou hele mooie witte dunne haakkatoen hebben gekregen van een aardige dame, ik ben al bezig met een randje kant voor mijn pronkkast!